“Sana anne olmanın mutluluğu olmasaydı, olur muydu seni kaybetme ihtimalinin korkusu/acısı?”
Bu harika cümlenin sahibi olan sabır timsali anneyi Yusufcuk çok küçükken tanımıştım ben.. Küçük cennet kuşu İmran’ın annesiydi o.. Zor günler geçiriyordu o zaman.. Rabbinden ona gelen küçük emaneti, geri göndermenin zorlaştırdığı günler..
Çok dua etmiştim ona, hala ediyorum..
Ama bugünlerde biraz daha fazla duaya ihtiyacı var galiba.. Belki siz de sayfasını ziyaret etmek ve biraz rahatsız olan diğer kuzusuna dua etmek istersiniz..
Reklamlar
Nasıl imtihandır ,nasıl sabırdır bu rabiim demekten geri alamıyorum kendimi..
eften püften ufacık şeyleri dert ederken biz neler var nasıl imtihanalr yaşnıyoruz bihaberiz galiba..
ben de imran’ın mücadelesi sırasında tanımıştım o anneyi. sabır timsali güzel gönüllü insan…
rabbim kuzusunu ona bağışlasın. sağlık sıhhat versin. bir daha böyle bir acı yaşatmasın.